Christa Fartek – Don’t wait

Ik ben op 21 januari als zondagskind geboren onder het teken Waterman.

Als kind zong ik urenlang liedjes voor mijn ouders, en later, tijdens mijn schooltijd, mocht ik voor het eerst van het podium proeven.

Zoals veel kunstenaars leerde ik een beroep uit de middenklasse. Voor mij was het het creatieve beroep van dameskledingmaakster. Wij vrouwen houden nog steeds van mode. En dus bracht ik kostbare tijd door als verkoopster in een boetiek waar ik al heel lang werkte. Ik denk dat vooral de dames mij hier zullen begrijpen.

Mijn nieuwsgierigheid naar kennis leidde me naar seminars variërend van voedingsadvies tot kaartlezen tot het punt waarop ik mezelf volledig onderdompelde in de wereld van de muziek en een artiest hoorde genaamd Shania Twain. Vanaf dat moment wist ik dat ik eindelijk was aangekomen, op zoek naar wat mij diep in mijn ziel vervulde.

Toen kwam deze bijzondere dag waarop ik mensen met mijn stem wist te raken.

Vanaf dat moment besloot ik alleen nog maar in de muziek te werken en van mijn kunst mijn carrière te maken.

Ik verslond elk stukje kennis dat ik me kon veroorloven. Als studiozanger, auteur en componist heb ik veel waardevolle metgezellen leren kennen, zoals: Christian Maier, Andreas Gabalier, Kurt Keinrath, Walter Reischl, Hubert Molander, Waterloo, Steirerbluat, Huby von den Mölltalern, Monika Martin, Silvio Samoni, Mike Werner, enz. weten.

Mijn debuutsingle ‘Was Liebe ist’ werd in 2005 onmiddellijk op vijf federale staatsradiostations van het ORF gedraaid. “Love for eternity” bereikte nummer 7 op Media Control in Oostenrijk in januari 2009, gevolgd door “Seven Steps” in 2011, waar ik hoog scoorde in de DJ-hitlijsten. Het enige dat mij werd ontzegd, was de echte doorbraak. In 2015 begon ik opnieuw met het album “Wendepunkt” en opnieuw was ik nog steeds ver van het doel.

In 2016 besloot ik de Shania Twain-route te gaan, wat de trigger was voor mijn artistieke carrière. Met Kurt Keinrath, beter bekend als de gitaarvirtuoos van de EAV, heb ik mijn hartenwens vervuld: ooit een countryalbum produceren.

In augustus 2016 kwam Werner Schneeweiß van 3selectmusic bij mij, met wie ik in 2011 al zeer succesvol de 3select EMX uit “Seven Steps” had geïmplementeerd. Als manager en mentor maakte Werner me bijna gek omdat hij me belangrijke vragen stelde die niemand me ooit eerder had gesteld en het resultaat van mijn antwoorden is het laatste album “Don’t give up” inclusief alle bescheiden details van Cover, logo, PR-tekst en een “Ik heb geen man nodig” – 3select 3d Vision.

Met het album “Don’t give up” wil ik al mijn waardevolle metgezellen, fans en vrienden die in mij geloven enorm bedanken.

De volgende stap in mijn muziekcarrière bracht mij naar Nashville/Tennessee in de VS, waar countrymuziek thuis is.